شـکـر خـدا که جـز دم تو دم نساخـته            جـز مـاتـم تو غـصه و مـاتـم نساخـته
مـدیـون روضـه‌ام که من رو سیاه را            جــز گـریـۀ بــرای تـو آدم نـسـاخـتـه

ما را ببـر به دیدن شش‌گوشه عاقـبت            دل با فـراق کـرب و بـلا کـم نساخـته
ممنون مادرم که به من یاد داد، حسین            جـز ذکـر تو به روی لـبـم دم نساخته
جـز لطف آسـتان شما دست هیچ کس            مـا را دخـیـل گـوشـۀ پـرچـم نساخـته
بر قلب پر جراحت زهرا به غیر اشک            چـیـزی اثـر نکرده و مـرهـم نـساخته
پس خوش به حال و روز کسی که برای خود            کـاری بـه روضـۀ تو مُـقـدم نـساخـته
قـدرش بدان که در همۀ سال هم خـدا            مـاهـی شـبـیـه مـاه مـحـرم نـسـاخـتـه